Pierwsza konsultacja jest dla lekarza okazją na to, żeby dokładnie poznać powód zgłoszenia się pacjenta, przeprowadzić dokładny wywiad i móc zapoznać się ze wszystkimi czynnikami wpływającymi na jego stan zdrowia. Aby ten proces przebiegł bez zakłóceń, warto poczynić kilka przygotowań:
- Zadbanie o odpowiedni czas i miejsce konsultacji, żeby badanie mogło przebiegać bez zakłóceń.
- Przygotowanie dokumentacji medycznej, na przykład wyników badań laboratoryjnych i obrazowych czy też kart informacyjnych z pobytów w szpitalach.
- Posiadanie odpowiedniego urządzenia z zapewnionym stabilnym dostępem do internetu. Urządzenie to powinno posiadać działającą kamerę i głośniki dla bezproblemowego kontaktu.
- Przygotowanie numeru PESEL, aby możliwe było potwierdzenie tożsamości pacjenta, wystawienie recepty i zwolnienia lekarskiego.
Jak przebiega wizyta u psychiatry?
Wizyta u psychiatry jest rozmową – jak na razie nie mamy innego praktycznego sposobu, który umożliwiłby ocenę stanu psychicznego. To jednak rozmowa ustrukturyzowana i mająca własne reguły.
Pierwsze minuty wizyty poświęcone są na swobodną wypowiedź pacjenta. Może on opowiedzieć o tym, co właściwie sprawiło, że zgłosił się do lekarza. Może to być jeden konkretny powód, może to być cała masa powodów – ważne jest tylko to, żeby pacjent wyraził swój własny punkt widzenia i poczuł się zrozumiany.
W trakcie dalszej rozmowy lekarz dopyta o szczegóły problemu potrzebne do lepszego zrozumienia sprawy. Zada również pytania o inne dolegliwości, które mogą umknąć pacjentowi, natomiast stanowią jakiś problem. Niekiedy okazuje się, że prawdziwym problemem pacjenta jest coś innego, niż przypuszczał i z czym się zgłosił.
Wywiad psychiatryczny powinien też poruszać sprawy mogące wpływać na obecny stan psychiczny, takie jak wcześniejsze leczenie, historia życia, wywiad rodzinny czy też zdrowie fizyczne.
Co można wynieść z takiej wizyty?
Konsultacja psychiatryczna powinna być dla pacjentów doświadczeniem, które wzmocni w nich pewność, że ich stan psychiczny może ulec poprawie. Po pierwsze, otrzymują diagnozę ich problemu. Lekarz poświęca kilka chwil na objaśnienie natury dolegliwości pacjenta. Wyjaśnienie dlaczego dzieje się coś niepokojącego często samo zmniejsza ten niepokój.
Na podstawie diagnozy lekarz może zaproponować dalsze postępowanie. Często jest to farmakoterapia, często też może to być jednak skierowanie na psychoterapię; niekiedy wręcz nie ma potrzeby interwencji terapeutycznych w danym momencie. W wymagających tego przypadkach lekarz może wystawić zwolnienie lekarskie na okres niezbędny do odzyskania przez niego sprawności.
Lekarz wyjaśni dlaczego proponuje to konkretne leczenie, jaki jest jego cel i oczekiwana długość. Niekiedy dostępnych jest kilka opcji leczenia – o ich wyborze decyduje pacjent. Robi to na podstawie informacji o ich profilu działania, oczekiwanej skuteczności i przewidywanych działaniach niepożądanych. Nierzadko najlepszym lekiem nie jest ten „najskuteczniejszy”, ale ten, który wiąże się z najmniejszą uciążliwością dla pacjenta.
Należy pamiętać, że ostateczna decyzja odnośnie leczenia należy do pacjenta. Lekarz może jedynie doradzić – w oparciu o najnowsze wytyczne i wiedzę naukową – najlepsze według niego postępowanie.
